سابقه و هدف: با توجه به شیوع سوختگی و ضرورت توجه به داروهای گیاهی کم عارضه در درمان زخم های سوختگی، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برگ گیاه هواچوه بر ترمیم زخم سوختگی درجه دو در موش بالغ طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی از 40 سر موش صحرایی بالغ به وزن 30±220 گرم استفاده شد. حیوانات پس از ایجاد سوختگی درجه دو از نوع سوختگی مرطوب به میزان ده درصد سطح بدن به روش نمونه گیری تصادفی در چهار گروه «درمان شده با داروهای گیاهی حاوی برگ گیاه هواچوه»، «درمان شده با داروی گیاهی فاقد برگ گیاه هواچوه»، «درمان شده با سیلورسولفادیازین 1 درصد» و «گروه نرمال سالین» قرار گرفتند. هر چهار گروه روزانه بازدید شده و با داروهای مورد نظر پانسمان شدند. حیوانات در روز سی ام با گاز اتر کشته شده و سپس نمونه گیری از قسمت های مشابه در تمام گروه ها برای بررسی های هیستولوژیک انجام شد. شاخص های اصلی بررسی روند ترمیم شامل تراکم منطقه ای اپیدرم، تراکم منطقه ای عروق خونی و تراکم عددی عروق خونی بود.
نتایج: بررسی های میکروسکوپیک روند بهتر التیام زخم سوختگی در گروه درمان شده با داروی گیاهی دارای برگ گیاه هوا چوه را در مقایسه با سایر گروه ها نشان نداد. در بررسی های مورفومتریک گروه درمان شده با داروی گیاهی حاوی برگ هوا چوه نسبت به گروه داروی گیاهی فاقد برگ و گروه سیلورسولفادیازین، از نظر تراکم منطقه ای اپی درم به طور معنی داری کمتر (به ترتیب 001/0>p و 002/0=p) و نسبت به گروه فاقد برگ از نظر تراکم عروق خونی و تراکم عددی عروق خونی به طور معنی داری بیشتر بود (به ترتیب 001/0 >P و 004/0=P).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که برگ گیاه هوا چوه بر روند التیام زخم سوختگی درجه دو در موش تاثیری ندارد. مطالعات بیشتری در زمینه تاثیر بخش های دیگر این گیاه بر روی التیام سوختگی توصیه می شود.
