سابقه و هدف: اگرچه محققان بر ضرورت حمایت از پرستار تاکید نموده و آن را در کاستن از فشار کاری، افزایش خلاقیت، بهبود رضایت شغلی و بهبود کیفیت مراقبت از بیماران موثر دانسته اند، اما مطالعات محدودی بر معنا و مفهوم حمایت حرفه ای و فرایند تحقق آن در پرستاری انجام شده است. این مطالعه به منظور پی بردن به مفهوم حمایت حرفه ای و فرآیند تحقق آن از منظر پرستاران، انجام شد.

مواد و روش ها: تحقیق به روش گراندد تئوری در طی سال های 88-1383 انجام شد. سوال تحقیق آن بود که پرستاران چه تجارب و ادراکاتی از حمایت حرفه ای داشته و چه عوامل و فرایندهایی را در حمایت از پرستار موثر می دانند؟ نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شده و داده‌ها از طریق مصاحبه های باز نیمه سازمان یافته جمع آوری شد. 29 پرستار در بیمارستان های تهران و کاشان مورد مصاحبه قرار گرفتند و تجزیه و تحلیل داده ها مطابق با روش اشتراوس و کوربین انجام شد.

نتایج: داده ها در هفت طبقه "مفهوم حمایت"، "احساس بی پناهی"، "کاهش خودباوری"، "کاهش کیفیت مراقبت"، "انفعال"، "کاهش همبستگی حرفه ای" و "حمایت قانونی" قرار گرفت. در این بین، "حمایت قانونی" به عنوان متغیر مرکزی انتخاب شد. به اعتقاد مشارکت کنندگان، حمایت حرفه ای عبارت است از پشتیبانی مادی، معنوی از پرستار به گونه ای که او را قادر سازد توانمندی های خود را در مراقبت از مددجویان به کارگیرد. به اعتقاد شرکت کنندگان، حمایت حرفه ای باعث احساس توانمندی و تسهیل تصمیم گیری بالینی می شود. در مقابل، احساس بی پناهی باعث بی تفاوت شدن، ناتوانی برای اظهار وجود، بدبینی دو طرفه پرستاران و مسئولین و احساس بی قدرتی می شود. احساس فقدان حمایت قانونی باعث کاهش توان تصمیم گیری و مداخله پرستاران و نیز احساس بی اختیاری و فقدان حمایت قانونی مدیران پرستاری شده است.

نتیجه گیری: پرستاران، حمایت حرفه ای را دربردارنده پشتیبانی مادی و معنوی از پرستار در جهت مراقبت از بیمار می دانستند. آنها از عدم حمایت و احساس بی پناهی رنج می برند. توسعه حمایت، به ویژه حمایت قانونی از پرستار می تواند به کاهش احساس بی پناهی پرستاران کمک کند.