سابقه و هدف: با توجه به اهمیت نشاط در بهداشت روان و آسیب پذیری دانشجویان و نیز در راستای کمک به روانشناسی مثبت گرا از طریق دست یافتن به اطلاعاتی در زمینه نشاط، هدف از این مطالعه بررسی میزان نشاط دانشجویان و عوامل مرتبط با آن می باشد.

مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی با نمونه گیری از نوع سرشماری روی 1444 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. شرط ورود به مطالعه اشتغال به تحصیل در تمامی مقاطع دوره های شبانه و روزانه غیر از دوره های تکمیلی در نیمسال دوم سال تحصیلی 86-1385 بود. در این پژوهش برای تعیین میزان نشاط از تست استاندارد Oxford و برای بررسی عوامل مرتبط با نشاط از پرسشنامه31 سئوالی محقق ساخته استفاده شد.

نتایج: یافته ها نشان دادند 1136 نفر (7/78 درصد) از واحدهای پژوهش دختر و بقیه پسر بودند. میانگین نمره نشاط در کل دانشجویان 96/13±57/42 بود. یافته ها ارتباط معنادار آماری بین نشاط با جنس، وضعیت اقتصادی، شرکت در فعالیت های فوق برنامه، امید به آینده شغلی، رضایت از رشته تحصیلی، معدل، محل زندگی دائمی و تجربه حوادث استرس زا و نوع آن طی یک سال گذشته نشان داد، اما، با سن، وضعیت تاهل، دوره تحصیلی (شبانه–روزانه)، بومی و غیر بومی بودن، نوع دانشکده، محل زندگی فعلی، تعداد خواهران و برادران، رتبه تولد، تحصیلات و شغل والدین و منبع درآمد دانشجویان نشان نداد.

نتیجه گیری: توجه به گروه های آسیب پذیر شامل؛ دختران، دانشجویان با وضعیت اقتصادی نامناسب، در معرض حوادث استرس زا، معدل پایین، ناراضی از رشته تحصیلی و نا امید از آینده شغلی ضروری است.