سابقه و هدف: نظر به شیوع اسهال های پایدار و عوارض ناشی از آن و نظر به تناقضات موجود در مورد عوامل بوجود آورنده بیماری و به منظور تعیین رابطه سوتغذیه با اسهال پایدار این تحقیق بر روی مراجعین به بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 74-1370 انجام گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش مورد-شاهدی Case-Control روی 100 کودک مبتلا به اسهال پایدار (گروه مورد) و 200 کودک مبتلا به اسهال حاد (گروه شاهد) انجام گرفت. هر کودکی که اسهال او به طور ناگهانی شروع و بیشتر از دو هفته و کمتر از 4 هفته طول کشیده به عنوان اسهال پایدار تلقی و کودکان گروه مورد و شاهد به لحاظ جنس، مراجعه به یک بیمارستان در یک زمان و نیز ابتلا به اسهال و سایر عوامل تاثیرگذار روی اسهال پایدار با هم مشابه سازی (Matching) شدند و سوتغذیه با شاخص وزن کمتر از 90% وزن طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. نقش سوتغذیه در اسهال پایدار محاسبه و خطر ابتلای نسبی (O.R) و فاصله اطمینان آن (C.I) تعیین گردید.

یافته ها: 10% کودکان با اسهال حاد و 55% کودکان با اسهال پایدار مبتلا به سوتغذیه بودند (P<0.0001). سو تغذیه 11 برابر شانس ابتلا به اسهال پایدار را افزایش می دهد.

نتیجه گیری: با توجه به نقش بسیار زیاد سوتغذیه در بروز اسهال پایدار توصیه می شود که مساله سوتغذیه کودکان و علل بوجود آورنده آن مورد توجه قرار گیرد و تحقیقات گسترده تری در این زمینه توصیه می گردد.