|
بررسی اثرات سیتوتوکسیک سرترالین بر روی سلول‌های سرطانی پانکراس و غیرسرطانی کلیوی
|
سوگل فریدونی بالنگانی   ، عاطفه حسن لی ، رحیم احمدی ، نوشین امینی* |
| عضو کمیته مدیریت شبکه جهانی تحقیقات، آموزش و رویدادها (GREEN)، ایران ، amini.n.2486@gmail.com |
|
|
چکیده: (11 مشاهده) |
زمینه و هدف: سرطان پانکراس یکی از کشنده‌ترین انواع سرطان‌ها با پیش‌آگهی نامطلوب و مقاومت دارویی بالا است. بازموضع‌یابی داروهای موجود می‌تواند راهکاری سریع و کم‌هزینه برای توسعه درمان‌های نوین باشد. هدف این مطالعه بررسی اثرات سیتوتوکسیک سرترالین بر سلول‌های سرطانی پانکراس (PANC-1) و سلول‌های غیرسرطانی کلیوی (HEK293) بود.
روش کار: سلول‌های PANC-1 و HEK293 در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) کشت داده شدند و با غلظت‌های سریالی سرترالین در محدوده (953125/1 تا 500) میکروگرم بر میلی‌لیتر تیمار شدند. زنده‌مانی سلولی با آزمون MTT تعیین شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی (Tukey) تحلیل شدند و مقدار IC₅₀ با نرم‌افزار GraphPad Prism از منحنی دوز-پاسخ محاسبه گردید.
یافتهها: سرترالین به‌صورت وابسته به دوز باعث کاهش معنی‌دار زنده‌مانی سلول‌های PANC-1 شد (001/0P<)، در حالی که سلول‌های HEK293 حساسیت کمتری نشان دادند، که بیانگر انتخاب‌پذیری نسبی دارو برای سلول‌های سرطانی است. مقدار IC₅₀ برای سلول‌های PANC-1 حدود 7/15 میکروگرم بر میلی‌لیتر تعیین شد، نشان‌دهنده اثر مهاری قابل توجه سرترالین بر رشد سلول‌های سرطانی است.
نتیجه‌گیری: سرترالین می‌تواند به‌عنوان یک داروی بازموضع‌یابی‌شده دارای پتانسیل بالا برای درمان سرطان پانکراس مطرح گردد. با این حال، مطالعات پیش‌بالینی و کارآزمایی‌های بالینی برای ارزیابی کامل ایمنی و اثربخشی آن ضروری است. یافته‌های این پژوهش می‌تواند پایه‌ای برای توسعه درمان‌های کم‌عارضه و مؤثرتر در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس فراهم کند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: سرترالین، PANC-1، HEK293، سیتوتوکسیک، سرطان پانکراس |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1404/6/31 | ویرایش نهایی: 1404/8/21 | پذیرش: 1404/8/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
