|
اثر 8 هفته تمرین تداومی بر سطوح C-kit، بافتی عامل مشتق از سلول استرومال آلفا (SDF-1α) و گیرنده آن (CXCR4) در قلب موشهای صحرایی نر
|
عبداله اسلامی فر    ، احمد همت فر* ، آرش سامنی |
| دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد ، ahmad.hematfar@gmail.com |
|
|
چکیده: (10 مشاهده) |
سابقه و هدف: یکی از مسیرهای هایپرتروفی قلبی بر اثر فعالیتهای ورزشی افزایش سلولهای بنیادی و عوامل فراخوان کننده این سلولها در قلب است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرینات تداومی بر سطوح بافتی C-kit، SDF-1α و گیرنده آن (CXCR4) در بافت قلب موشهای صحرایی میباشد.
مواد و روشها: در این پژوهش 12 سر موش صحرایی نر 8 هفتهای ویستار (وزن 6/12±39/271گرم) به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی 8 هفته تمرین تداومی دویدن روی تردمیل انجام دادند، به اینصورت که موشها هر هفته 5 جلسه فعالیت داشتند. در ابتدا موشها تمرینات خود را با سرعت 10 متر بر دقیقه و به مدت 10 دقیقه شروع و در هفته هشتم سرعت فعالیت به 20 متر بر دقیقه و مدت آن به 50 دقیقه رسید. موشهای گروه کنترل در این پژوهش تمرینات ورزشی انجام ندادند. جهت برآورد تأثیرگذاری تمرینات ورزشی یک فعالیت ورزشی جهت برآورد ظرفیت استقامتی قبل و بعد از دوره تمرینی هر دو گروه انجام دادند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین موشها بیهوش و پس از جراحی بافت قلب آنها خارج و به سرعت فریز شد. سطح پروتئینهای SDF-1α، CXCR4 و C-kit با الایزا اندازهگیری شدند.
یافتهها: آزمون t مستقل نشان داد ظرفیت استقامتی (000/0=p) بر اثر 8 هفته تمزینات تداومی افزایش معنیداری داشت. همچنین، سطوح (000/0=p) SDF-1α، (000/0=p) CXCR4 و (000/0=p) C-kit در گروه تمرین بعد از 8 هفته افزایش معنیداری داشته است.
نتیجهگیری: بهنظر میرسد 8 هفته تمرین تداومی میتواند از طریق فراخوانی سلولهای بنیادی موجب تشکیل میوسیتهای جدید و ترمیم میوسیتهای آسیب دیده و در نتیجه، موجب هایپرتروفی شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: سلولهای بنیادی، هایپرتروفی قلبی، SDF-1α، CXCR4، C-kit. |
|
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1403/11/8 | ویرایش نهایی: 1404/4/17 | پذیرش: 1404/4/17
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
