سابقه و هدف: با توجه به شیوع لیشمانیوز در کشور و اهمیت شناخت، تشخیص و درمان بیماری و مشکلات و هزینه محیط کشت انگل از خون خرگوش و به منظور تعیین تاثیر گروه های خونی انسان بر رشد عامل لیشمانیوز و مقایسه آن با محیط محتوی خون خرگوش، این تحقیق طی سال 1374 در کاشان انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش تجربی (Experimental) بر روی پروماستیگوت L.major و L.tropica و L.infantum مورد تایید سازمان جهانی بهداشت، در محیط کشت محتوی خون خرگوش و محیط های 8 گانه خون انسان با 4 تکرار صورت پذیرفت. زمان سازگاری با محیط، حداکثر رشد و حداقل رشد بر مبنای کاهش تعداد انگل فعال از تعداد انگل از زمان کشت محاسبه و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته ها: سرعت زمان سازگاری محیط ها با هم مساوی و 1 تا 2 روز بوده، محتوی خون انسانی در زمان کوتاهتر از خون خرگوش به حداکثر رشد رسیدند و حداقل تعداد رشد در خون خرگوش بیشتر از گروه خون انسان بود. میزان رشد تعداد انگل در خون خرگوش در سه نوع انگل بیشتر از گروه خونی انسان بود (P<0.05) و در گروه های خونی RH منفی بیشتر از RH مثبت و در گروه خونی B بیشتر از سایر گروه های خونی بود.

نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سرعت زمان رشد انگل، گروه های خون انسانی قادر به جایگزینی با خون خرگوش می باشد، انجام تحقیق بر روی نمونه های انسانی توصیه می گردد.