سابقه و هدف: عفونت شایع ترین عارضه سوختگی و اصلی ترین عامل مرگ و میر بوده و در مراکز مختلف سوختگی، میکروب های مولد عفونت و میزان مقاومت دارویی متفاوت می باشد. از این رو به منظور تعیین شیوع، نوع میکروارگانیسم و مقاومت دارویی در زخم های سوختگی، این تحقیق در بیمارستان سوانح و سوختگی کرمان طی سال 1376 انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی (Descriptive) بر روی 110 بیمار سوخته بستری شده از طریق بیوپسی از زخم، کشت میکروبی و آنتی بیوگرام صورت پذیرفت.

یافته ها: شایع ترین میکروب های جدا شده به عنوان عامل عفونت زخم پسودوموناس (35.5%)، کلبسیلا (14.5%) و استافیلوکوک طلایی (8.2%) بودند. در بررسی حساسیت دارویی میکروب ها، سیپروفلوکساسین موثرترین دارو برعلیه پسودوموناس و کلبسیلا بوده و نیز وانکومایسین موثرترین دارو برعلیه استافیلوکوک طلایی می باشد.

نتیجه گیری: پسودوموناس، کلبسیلا و استافیلوکوک مهمترین میکروارگانیسم زخم سوختگی بوده، درمان دقیق زخم سوخته باید از طریق بیوپسی و کشت و آنتی بیوگرام انجام گیرد.