سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای تب های تیفوئیدی و درمان آنتی بیوتیکی آن ها که منجر به آزاد شدن میزان زیاد آندوتوکسین و عوارض بعدی آن می شود، تعیین نوع آنتی بیوتیکی که میزان آندوتوکسین کمتری آزاد کند الزامی است. با این هدف، تحقیق در مجمع تولیدی-تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران در سال 1374 انجام گرفت.

مواد و روش ها: جهت تعیین MIC و MBC آنتی بیوتیک های معمول در درمان تب تیفوئیدی: آمپی سیلین، کلرامفنیکل و کوتریموکسازول، پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع اکتشافی و جهت تعیین میزان آندوتوکسین آزاد شده از هر یک از آنتی بیوتیک های مذکور صورت پذیرفت. کشت های میکروبی و نگهداری آن ها، تهیه محلول های آنتی بیوتیکی و اندازه گیری میزان MIC و MBC آن ها بر باکتری ها و نیز میزان آندوتوکسین آزاد شده توسط هر یک از آنتی بیوتیک ها به روش استاندارد و در سه تکرار بر حسب pg/ml تعیین و با آنالیز واریانس مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته ها: میزان MIC و MBC آمپی سیلین بر علیه باکتری در مقایسه با دو آنتی بیوتیک دیگر کمتر است (MIC=MBC=1.25µg/ml) و میزان آندوتوکسین آزاد شده از آمپی سیلین 8±113، کلرامفنیکل 2.5±87 و کوتریموکسازول 11.6±134 پیکوگرم در میلی لیتر به دست آمد (P<0.05).

نتیجه گیری: کلرامفنیکل میزان آندوتوکسین کمتری نسبت به دو آنتی بیوتیک دیگر تولید می کند. انجام تحقیق مشابه را در شرایط in vivo توصیه می نماید.