مقایسه اثر مصرف گلوکز و فروکتوز قبل از فعالیت شدید وامانده ساز بر میزان لاکتات و لاکتات دهیدروژناز خون پسران نوجوان غیر ورزشکار
|
رضا میر ، رضا دلاور ، شیلا نایبی فر |
، delavar@ped.usb.ac.ir |
|
چکیده: (1410 مشاهده) |
سابقه و هدف: مصرف کربوهیدرات قبل از فعالیت بدنی، با حفظ گلیکوژن، باعث عملکرد بهتر و آسیبهای کمتر عضلانی میشود. هدف این مطالعه مقایسهی اثر مصرف گلوکز و فروکتوز قبل از فعالیت بدنی بر میزان لاکتات و لاکتات دهیدروژناز پسران نوجوان غیرورزشکار بود.
مواد و روشها: تحقیق حاضر، کارآزمایی بالینی، با یک گروه تجربی بهصورت متقاطع یکسو کور میباشد. جامعه آماری، دانشآموزان پسر (19- 17 سال) شهر زاهدان بود که 10 نفر به صورت هدفمند در دسترس انتخاب شدند. مرحلهی اوّل، خونگیری پس از 30 دقیقه از مصرف محلول گلوکز (g75 در cc350 آب) انجام شد؛ سپس فعالیت بدنی (دویدن روی تردمیل با شیب 5 درصد و با شدت 82 درصد ضربان قلب بیشینه) صورت گرفت و 5 دقیقه پس از آن، مجدداً خونگیری انجام شد. 10 روز بعد، مرحلهی دوم، برای فروکتوز اجرا شد. در هر دو مرحله، سطوح لاکتات و لاکتات دهیدروژناز قبل و بعد از فعالیت بدنی اندازهگیری شد. دادهها با روش تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و t مستقل، با نرمافزار SPSS، نسخهی 19 آنالیز شدند (05/0P≤).
نتایج: پس از فعالیت بدنی، متعاقب مصرف گلوکز (001/0˂P) و فروکتوز (001/0˂P)، سطح لاکتات، افزایش یافت و بین سطوح لاکتات، متعاقب مصرف گلوکز و فروکتوز، تفاوتی مشاهده نشد (062/0=P). در سطح لاکتات دهیدروژناز، متعاقب مصرف گلوکز (332/0=P) و فروکتوز (282/0=P)، تفاوتی مشاهده نشد و سطح لاکتات دهیدروژناز، متعاقب مصرف فروکتوز نسبت به مصرف گلوکز، افزایش یافت (32 0/0=P).
نتیجهگیری: بین سطوح لاکتات، پس از فعالیت بدنی، متعاقب مصرف گلوکز و فروکتوز، تفاوتی مشاهده نمیشود؛ ولی مصرف گلوکز نسبت به فروکتوز، قبل از فعالیت بدنی، احتمالاً میتواند از بروز آسیبهای عضلانی، جلوگیری کند. |
|
واژههای کلیدی: گلوکز، فروکتوز، اسید لاکتیک، ال- لاکتات دهیدروژناز. |
|
متن کامل [PDF 343 kb]
(964 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1399/5/4 | ویرایش نهایی: 1400/4/14 | پذیرش: 1400/2/11 | انتشار: 1400/4/12
|
|
|
|