[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره مجله :: شماره جاری :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌ها::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
اخلاق در پژوهش::
برای داوران::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition
..
DOAJ
..
CINAHL
..
EBSCO
..
IMEMR
..
ISC
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
enamad
..
:: دوره 21، شماره 2 - ( دوماه نامه 1396 ) ::
جلد 21 شماره 2 صفحات 141-134 برگشت به فهرست نسخه ها
شناسایی مولکولی و ژنوتایپینگ سویه های اکینوکوکوس گرانولوزوس جدا شده از شتر و سگ در منطقه اصفهان طی سال های 95-1394
محسن اربابی ، نادر پسته چیان ، هادی توسل خمسه ، حسین هوشیار ، مهدی دلاوری
گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان ، arbabi4.mohsen@yahoo.com
چکیده:   (3861 مشاهده)

سابقه و هدف: هیداتیدوز یکی از مهم­ترین بیماری­ های انگلی زئونوز در سطح جهان است و عامل آن اکینوکوکوس گرانولوزوس می ­باشد. باتوجه به اهمیت شناسایی ژنوتایپ­ های انگل در کنترل بیماری، این مطالعه با هدف سنجش تنوع ژنتیکی ایزوله ­های شتر و سگ در منطقه اصفهان صورت گرفت.

مواد و روش­ ها: این مطالعه با طراحی مقطعی طی سال­ های 95-1394 روی 51 کبد و ریه شتر آلوده به کیست هیداتید جمع ­آوری شده از کشتارگاه ­های صنعتی زرین­ شهر و نجف­ آباد و200 کرم بالغ جمع­ آوری شده از سگ­ های ولگرد مناطق مختلف جغرافیایی اصفهان جهت شناسایی ژن­ های میتوکندریایی CO1 و ND1 صورت گرفت. DNA پروتواسکولکس و کرم بالغ استخراج شده و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، واکنش PCR و تعیین توالی صورت گرفت. به ­منظور تعیین میزان مشابهت ژنتیکی بین توالی ­ها و هم­ چنین موارد ثبت شده در بانک ژن، آنالیز دوبه ­دو با نرم­افزار ClustalW2 صورت گرفت. 

نتایج: روش ­های  PCRو تعیین توالی ژن ­های CO1 و ND1 در سگ و شتر، وجود ژنوتایپ گوسفندی (G1)، گاوی (G3) و شتری (G6) اکینوکوکوس گرانولوزوس را در منطقه اصفهان نشان داد. ژنوتایپ غالب در هر دو میزبان، سویه شایع گوسفندی ((G1 ­بود. میزان مشابهت ژنتیکی دو ژن ND1 و CO1 بین ایزوله­ های شتر و موارد ثبت شده در بانک ژن 25/30 تا 100 درصد و برای ایزوله­ های سگ 47/27 تا 100 درصد تعیین شد.

نتیجه­ گیری: ژن­ های میتوکندریاییND1 وCO1 مارکرهای مولکولی مناسبی برای تعیین تغییرات ژنتیکی ایزوله­ های شتر و سگ اکینو­کوکوس گرانولوزوس می­ باشد. سویه غالب این کرم در منطقه اصفهان همانند سایر نقاط کشور، ژنوتیپ G1 (استرین شایع گوسفندی) متعلق به کمپلکس G1-G3 اکینوکوکوس گرانولوزوس می­ باشد.

واژه‌های کلیدی: اکینوکوکوس گرانولوزوس، شتر، سگ، PCR، تعیین توالی، ژنوتایپ
متن کامل [PDF 258 kb]   (2045 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/3/3 | ویرایش نهایی: 1396/5/2 | پذیرش: 1396/3/3 | انتشار: 1396/3/3
فهرست منابع
1. Thompson RCA, McManus DP. Towards a taxonomic revision of the genus Echinococcus. Trends Parasitol 2002; 18(10): 452–7.
2. Sadjjadi SM. Present situation of echinococcosis in the Middle East and Arabic North Africa. Parasitol Int 2006; 55 Suppl: S197-202.
3. Harandi MF, Hobbs RP, Adams PJ, Mobedi I, Morgan-Ryan UM, Thompson RC. Molecular and morphological characterization of Echinococcus granulosus of human and animal origin in Iran. Parasitology 2002; 125(4): 367-73.
4. Singla LD, Singh H, Kaur P, Singh ND, Singh NK, Juyal PD. Serodetection of Ehrlichia canis infection in dogs from Ludhiana district of Punjab, India. J Parasit Dis 2011; 35(2): 195-8.
5. Ahmadi N, Dalimi A. Characterization of Echinococcus granulosus isolates from human, sheep and camel in Iran. Infect Genet Evol 2006; 6(2): 85-90.
6. Ansari-Lari M. A retrospective survey of hydatidosis in livestock in Shiraz, Iran, based on abattoir data during 1999-2004. Vet Parasitol 2005; 133(1): 119-23.
7. Dalimi A, Motamedi G, Hosseini M, Mohammadian B, Malaki H, Ghamari Z, et al. Echinococcosis/hydatidosis in western Iran. Vet Parasitol 2002; 105(2): 161-71.
8. Rajabloo M, Hosseini SH, Jalousian F. Morphological and molecular Characterisation of Echinococcus granulosus from goat isolates in Iran. Acta Trop 2012; 123(2): 67-71.
9. Ahmadi NA. Hydatidosis in camels (Camelus dromedarius) and their potential role in the epidemiology of Echinococcus granulosus in Iran. J Helminthol 2005; 79(2): 119-25.
10. Thompson RC. The taxonomy,phylogeny and transmission of Echinococcus. Exp Parasitol 2008; 119(4): 439-46.
11. Moks E, Jõgisalu I, Valdmann H, Saarma U. First report of Echinococcus granulosus G8 in Eurasia and a reappraisal of the phylogenetic relationships of 'genotypes' G5-G10. Parasitology 2008; 135(5): 647-54.
12. Nakao M, McManus DP, Schantz PM, Craig PS, Ito A. A molecular phylogeny of the genus Echinococcus inferred from complete mitochondrial genomes. Parasitology 2007; 134 (Pt 5): 713-22.
13. Varcasia A, Canu S, Lightowlers MW, Scala A, Garippa G. Molecular characterization of Echinococcus granulosus strains in Sardinia. Parasitol Res 2006; 98(3): 273-7.
14. Lavikainen A, Lehtinen MJ, Meri T, Hirvelä-Koski V, Meri S. Molecular genetic charact- errization of the Fennoscandian cervid strain, a new genotypic group (G10) of Echinococcus granulosus. Parasitology 2003; 127(Pt 3): 207-15.
15. McManus DP, Thompson RC. Molecular epidemiology of cystic echinococcosis. Parasitology 2003; 127 Suppl: 37-51.
16. McManus DP. The molecular epidemiology of Echinococcus granulosus and cystic hydatid disease. Trans R Soc Trop Med Hyg 2002; 96 Suppl 1: 151-7.
17. Dinkel A, Njoroge EM, Zimmermann A, Wälz M, Zeyhle E, Elmahdi IE, et al. A PCR system for detection of species and genotypes of the Echinococcus granulosus-complex, with reference to the epidemiological situation in eastern Africa. Int J Parasitol 2004; 34(5): 645-53.
18. Kamenetzky L, Gutierrez AM, Canova SG, Haag KL, Guarnera EA, Parra A, et al. Several strains of Echinococcus granulosus infect livestock and humans in Argentina. Infect Genet Evol 2002; 2(2): 129-36.
19. McManus DP, Zhang L, Castrodale LJ, Le TH, Pearson M, Blair D. Short report: molecular genetic characterization of an unusually severe case of hydatid disease in Alaska caused by the cervid strain of Echinococcus granulosus. Am J Trop Med Hyg 2002; 67(3): 296-8.
20. Dyachenko V, Pantchev N, Gawlowska S, Vrhovec MG, Bauer C. Echinococcus multilocularis infections in domestic dogs and cats from Germany and other European countries. Vet Parasitol 2008; 157(3-4): 244-53.
21. Bowles J, Blair D, McManus DP. Molecular genetic characterization of the cervid strain ('northern form') of Echinococcus granulosus. Parasitology 1994; 109 (Pt2): 215-21.
22. Sharbatkhori M, Mirhendi H, Fasihi Harandi M, Rezaeian M, Mohebali M, Eshraghian M, et al. Echinococcus granulosus genotypes in livestock of Iran indicating high frequency of G1 genotype in camels. Exp Parasitol 2010; 124(4): 373-9.
23. Sharbatkhori M, Fasihi Harandi M, Mirhendi H, Hajialilo E. Beigom Kia E. Sequence analysis of cox1 and nad1 genes in Echinococcus granulosus G3 genotype in camels (Camelus dromedarius) from central Iran. Parasitol Res 2011; 108(3): 521–7.
24. Rostami Nejad M, Nazemalhosseini Mojarad E,Taghipour N, Nochi Z, Cheraghipour K, Dabiri H, et al. Molecular determination of Echinococcus granulosus isolated from hydatid cyst using mitoconderial atp6 gene. J Gorgan Uni Med Sci 2010; 13(2): 61-7. [in Persian]
25. Fasihi Harandi M, Hajialilo H, Shokouhi M. Larval Hook Length Measurement for Differentiating G1 and G6. Turkiye Parazitol Derg 2012; 36: 215-8.
26. [26] Hosseinzadeh S, Fazeli M, Hosseini A, Shekarforoush SS. Molecular Characterization of Echinococcus granulosus in South of Iran. Open J Vet Med 2012; 2: 201-6.
27. Shahnazi M, Hejazi H, Salehi M, Andalib AR. Molecular characterization of human and animal Echinococcus granulosus isolates in Isfahan, Iran. Acta Trop 2011: 117(1): 47-50.
28. Yakhchali M, Malekzadeh-Viayeh R, Imani-Baran A, Mardani K. Morphological and molecular discrimination of fasciola species isolated from domestic ruminants of Urmia city, Iran. Iran J Parasitol 2015; 10(1): 46-55.
29. Beato S, Parreira R, Calado M, Grácio MA. Apparent dominance of the G1-G3 genetic cluster of Echinococcus granulosus strains in the central inland region of Portugal. Parasitol Int 2010; 59(4): 638-42.
30. Snábel V, Altintas N, D'Amelio S, Nakao M, Romig T, Yolasigmaz A, et al. Cystic echinococcosis in Turkey: genetic variability and first record of the pig strain (G7) in the country. Parasitol Res 2009; 105(1): 145-54.
31. Balbinotti H, Santosa GB, Badaracoa J, Arenda AC, Graichena DNS, Haagd KL, et al. Echinococcus ortleppi (G5) and Echinococcus granulosus sensu strict (G1) loads in cattle from Southern Brazil. Vet Parasitol 2012; 188(3-4): 255–60.
32. Rahimi HR, Beigom Kia E, Mirhendi SH, Talebi A, Fasihi Harandi M, Jalali-zand N, et al. A New Primer Pair in ITS1 Region for Molecular Studies on Echinococcus granulosus. Iran J Public Health 2007; 36(1): 45-9.
33. Cucher MA, Macchiaroli N, Baldi GA, Camicia F, Prada L, Lucas Maldonado L, et al. Cystic echinococcosis in South America: systematic review of species and genotypes of Echinococcus granulosus sensu lato in humans and natural domestic hosts. Trop Med Int Health 2016; 21(2): 166–75.
34. Grosso G, Gruttadauria S, Biondi A, Marventano S, Mistretta A. Worldwide epidemiology of liver hydatidosis including the Mediterranean area. World J Gastroenterol 2012; 18(13): 1425-37.
35. Moghaddas E, Borji H, Naghibi A, Shayan P, Razmi GR. Molecular genotyping of Echinococcus granulosus from dromedaries (Camelus dromedarius) in eastern Iran. J Helminthol 2015; 89(1): 100-4.
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Arbabi M, Pestechian N, Tavasol Khamseh H, Hooshyar H, Delavari M. Molecular and genotyping identification of Echinococcus granulosus from camel and dog isolates in Isfahan, Iran (2015-2016). Feyz 2017; 21 (2) :134-141
URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3347-fa.html

اربابی محسن، پسته چیان نادر، توسل خمسه هادی، هوشیار حسین، دلاوری مهدی. شناسایی مولکولی و ژنوتایپینگ سویه های اکینوکوکوس گرانولوزوس جدا شده از شتر و سگ در منطقه اصفهان طی سال های 95-1394 . مجله علوم پزشکی فيض. 1396; 21 (2) :134-141

URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3347-fa.html



Creative Commons License
This open access journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial ۴.۰ International License. CC BY-NC ۴. Design and publishing by Kashan University of Medical Sciences.
Copyright ۲۰۲۳© Feyz Medical Sciences Journal. All rights reserved.
دوره 21، شماره 2 - ( دوماه نامه 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علوم پزشکی فیض Feyz Medical Sciences Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 46 queries by YEKTAWEB 4645