سابقه و هدف: آنتی ­اکسیدان­ ها می ­توانند از بار اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال­ های آزاد جلوگیری کنند. از آنجایی­ که مرزه دارای ترکیب­های آنتی ­اکسیدانی است، در این مطالعه به بررسی اثر عصاره­ مرزه بر میزان ادم ­مغزی، نفوذپذیری سدخونی-مغزی و امتیاز نقص ­های نورولوژیک پرداختیم.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی 70 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به­ صورت تصادفی به 5 گروه (14=n) تقسیم شدند: گروه کنترل (تیمار با آب مقطر+القای ایسکمی)، سه گروه آزمایشی (تیمار با عصاره مرزه با دوزهای  mg/kg50، 75 و100+ القای ایسکمی) و گروه شم (عدم تیمار و القای ایسکمی). تیمار به­ مدت 30 روز به ­صورت خوراکی و از طریق گاواژ صورت گرفت. هرکدام از گروه­ ها به دو زیرگروه (7=n) تقسیم شده و به­ ترتیب نفوذپذیری سدخونی-مغزی (غلظت اونس بلو) و میزان ادم (درصد آب مغزی) در آنها بررسی شد. هم­ چنین، در هر دو زیرگروه نقص ­های نورولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: داده­ های حاصل از این مطالعه نشان داد که هر سه دوز مرزه سبب کاهش غلظت اونس بلو (به­ ترتیب: 0/75±8/93 ، 0/74±7/69 و 0/56±6/68 نسبت به گروه کنترل 0/52±11/27) و درصد آب مغزی (0/71±82/21، 0/69±81/88 و 0/89±­80/50 نسبت به 0/81±84/46) شده و دو دوز mg/kg100 و 75 سبب کاهش امتیاز نقص­ های نورولوژیک (به ­ترتیب 0/27±1/43 و 0/21±1 نسبت به گروه کنترل 0/32±3/36) می­ گردد.

نتیجه­ گیری: به ­نظر می­ رسد مرزه بتواند به ­واسطه­ افزایش استحکام سد خونی-مغزی و جلوگیری از ایجاد ادم، اثر حفاظتی در برابر آسیب­ های ناشی از سکته مغزی اعمال کند.