سابقه و هدف : یکی از مشکلات شایع بیهوشی، به یادآوردن خود به خودی حوادثی است که در زیر بیهوشی عمومی برای بیمار اتفاق می‌افتد.10-1 درصد بیماران در شرایط گوناگون آگاهی زیربیهوشی را تجربه می‌کنند، لذا به منظور تعیین تاثیر بیهوشی نورولپت بر میزان آگاهی، این تحقیق در بیمارستان مطهری شهر ارومیه در سال 1378 انجام گرفت.

مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 60 بیمار 45-20 ساله کاندید عمل جراحی ستون فقرات که از نظر فیزیکی در کلاس بیهوشی بودند و شب قبل از عمل mg 10 دیازپام دریافت کرده و روز عمل نیز با 7 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن سرم رینگر هیدارته شده بودند، انجام گرفت. در گروه بیهوشی نورولپت، القای بیهوشی با تالامونال ( ml/kg 1/0)، تیوپنتال mg/kg 5، و پانکرونیوم mg/kg 1/0 و نگهداری بیهوشی با N 2 O – فنتانیل min 30 µ g / 50 انجام گرفت. در گروه شاهد، القای بیهوشی با فنتانیل ( µ g/kg 5/1، تیوپنتال mg/kg 5 و پانکرونیوم Mg/kg 1/0 و نگهداری با (هالوتان 6/.% N 2 O – فنتانیل min 30/ mg 50 ( انجام گرفت. در طی بیهوشی موسیقی پخش می‌گردید و میزان آگاهی با شنیدن صدای موسیقی و تشخیص آن و نیز احساس درد،‌ یکبار در اتاق مراقبتهای بعد بیهوشی (ریکاوری) و یک بار روز بعد، بررسی و ثبت گردید.

یافته‌ها: تحقیق روی 60 بیمار در دو گروه 30 نفری انجام گرفت. میزان شنیدن صدا به تنهایی درگروه شاهد 3/3% و در گروه نورولپت 10% ( NS ) و شنیدن صدا توأم با احساس درد به ترتیب صفر و3/3 درصد بود ( NS ). نوع بیهوشی روی فشار خون و ضربان قلب تأثیر معنی‌داری نداشت.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها : روش بیهوشی نورولپت تاثیری بر میزان آگاهی زیر بیهوشی ندارد و می‌تواند به عنوان یک تکنیک با مزایای فراوان در جراحی‌های مختلف و بیمارانی که نیاز به Wake up تست دارند، به کار برده شود.