سابقه و هدف: با توجه به اهمیت چندقلویی و عوارض و تأثیر آن بر مرگ و میر نوزادان چندقلو و عدم وجود آمار دقیقی از شیوع آنها در بین نوزدادان این منطقه و هم چنین به علت نقش مداخله و درمان سریع عوارض جهت جلوگیری از پیامدهای درازمدت, این تحقیق در منطقه کاشان طی سا ل های 1379 تا 1380 انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به صورت توصیفی انجام گرفت. تمام نوزادان چندقلوی بستری شده در بخش نوزادان, مورد بررسی قرار گرفتند و داد ه ها سن حاملگی نوزاد, جنس, سن مادر, نوع عارضه منجر به بستری, وزن هنگام تولد, فصل تولد, مرگ و میر, سابقه خانوادگی چندقلویی و سابقه مصرف داروهای محرک تخمدانی در مادر, ثبت گردید.

یافته‌ها: در 10011 تـولد زنده, 142مـورد (41/1درصد) دوقلـویی, 8مورد (079/0درصد ) سه‌قلویی و 1مورد (009/0درصد) چهارقلویی وجود داشت که تعداد 58مورد (79/40درصد) دوقلو, 5مورد (5/62درصد) سه قلوها و 1مـورد (100درصد) چهارقلـو بستری شدند. نارسی, شایع‌تـرین دلیل بستـری در دوقلوها (74درصد) بود. میزان مرگ و میر در دوقلوها 15مورد (5/13درصد) و در سه‌قلوها 3مورد (4/21درصد) بود ولی در چهارقلوها مـرگ و میر وجود نداشت. میزان مـرگ یک‌قـل براساس وزن تـولد در نـوزادان کـمتر از 1500گـرم 2مـورد (40درصد), در نوزادان 2500-1500گرم 4مورد (2/12درصد) و در نوزادان طبیعی 1مــورد (5درصد) و مـرگ هـر دوقـل در نوزادان کمتر از 1500گرم 3مورد (60درصد) و در 2500-1500گرم 1مــورد (3درصد) بود و در نوزادان طبیعی دیده نشد. بیشترین شیوع فصلی دوقلویی در فصل زمستان با 39مـورد (4/27درصد) بود.

نتیجه‌گیری: شیوع نارسی در چندقلوها بیشتر از آمارهای اعلام شده است و از آنجایی که نارسی مهم‌ترین علت پیش‌آگهی بد در نوزادان چندقلــو است و به هــمراه وزن پایین مــوقع تولد مهــم‌ترین علت مرگ و میر در چندقلوهاست, پیشگیری از زایمان زودرس پیشنهاد می‌شود.