دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، faridehnajafi1@gmail.com
چکیده: (5204 مشاهده)
سابقه و هدف: درمانهای متعددی برای شکستگی اینترتروکانتریک ذکر شده است. بهنظر میرسد نتایج درمان با اکسترنال فیکساتور در بیماران مسن با ریسک بالا از نظر بیماریهای پزشکی مطلوب است. بهعلاوه، مرگ و میر ناشی از این درمان کمتر از سایر درمانها میباشد. هدف از این مطالعه مقایسهی دو درمان متفاوت برای شکستگیهای اینترتروکانتریک در افراد مسن و با ریسک بالا بود.
مواد و روشها: این مطالعه بهصورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد. 60 بیمار مسن با ریسک بالا با میانگین سنی 78 سال بهصورت تصادفی به دو گروه درمانی تقسیم شدند. در گروه اول درمان با اسکلتال تراکشن و در گروه دوم درمان با اکسترنال فیکساتور انجام شد.
نتایج: همه شکستگیها بهبود پیدا کردند. ریداکشن قابل قبول در 8 بیمار از گروه اسکلتال تراکشن و 26 بیمار از گروه اکسترنال فیکساتور مشاهده شد. میانگین مدت بستری در گروه اول و گروه دوم بهترتیب 3/14 و 2/2 روز بود. تفاوت بین دو گروه با توجه به میزان ریداکشن قابل قبول و مدت بستری از نظر آماری معنیدار بود (05/0>P).
12 ماه بعد از جراحی میانگین (Harris Hip Score (HHS در گروه اول و دوم بهترتیب 57 و 66 بود که تفاوت معنیدار نبود.
نتیجهگیری: درمان با اکسترنال فیکساتور درمانی موثر برای شکستگیهای اینترتروکانتریک در افراد مسن و با ریسک بالا میباشد. مزایای این روش شامل سریع و ساده بودن آن، خونریزی کم، کم بودن مواجهه با اشعه، ترخیص زودرس از بیمارستان، هزینههای کمتر و نتایج عملی مطلوب میباشد.
Kazemian G H, Manafi A, Najafi F, Najafi M A. Management of intertrochanteric fractures in elderly high-risk patients: external fixation vs. skeletal traction. Feyz 2014; 18 (2) :181-188 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2223-fa.html
کاظمیان غلام حسین، منافی علیرضا، نجفی فریده، نجفی محمد امین. مقایسه ی درمان شکستگی های اینترتروکانتریک در بیماران مسن با ریسک بالا توسط اکسترنال فیکساسیون در برابر اسکلتال تراکشن. مجله علوم پزشکی فيض. 1393; 18 (2) :181-188