سابقه و هدف: تغذیهی طولانی با شیشه شیر یا شیر مادر باعث پوسیدگیهای پیشرونده اولیه میگردد. نمای کلینیکی دندانها در ECC یا تخریب زودرس دندانهای شیری در کودکان، تیپیک بوده و از الگوی خاصی پیروی میکند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و الگوی ECC و برخی عوامل موثر بر آن در کودکان 6-2 ساله مهدکودکهای شهر همدان در سال 1385 انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعـی، 414 کـودک 2 تا 6 سـاله انتخاب و دندانهای آنها توسط دندانپزشک مورد معاینه قرار گرفت. جهت تعیین نوع شیر مصرفی، طول مدت شیرخوارگی، اضافه کردن مواد قندی به محتوی شیر، تغذیه با شیر در شب و سن شروع مسواک زدن، پرسشنامهای تنظیم و توسط والدین در حضور دندانپزشک تکمیل گردید . دادههای موجود با نرمافزار آماری SPSS ویرایش سیزدهم و آزمونهای t-test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
نتایج: 64/31 درصد از کودکان مورد معاینه، مبتلا به ECC بودند. بیشترین تعداد دندان درگیر، دندان قدامی میانی سمت چپ در فک بالا با فراوانی 01/28 درصد و کمترین دندان درگیر، نیش سمت چپ در فک پایین با فراوانی صفردرصد بودند. بین ابتلا به پوسیدگی و تغذیه از شیر مادر و مدت آن رابطهی آماری معنیداری مشاهده شد. بین ابتلا به پوسیدگی شیر و جنس، سن، طول دوران شیرخوارگی، سن شروع مسواک زدن، افزودن مواد قندی به شیر و نوع آن و تغذیهی شبانه از شیر رابطهی آماری معنیداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: در این مطالعه شیوع ECC در جامعهی آماری ما بالا بود و بین تغذیه از شیر مادر و مدت آن با ECC ارتباط وجود داشت.