سابقه و هدف: مطالعه حاضر جهت شناسایی کمبود ویتامین د و عوامل همبسته با آن در سالمندان دچار نارسایی قلبی انجام شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی 50 سالمند ( 26 زن و 24 مرد) مبتلا به نارسایی قلبی مزمن بستری با همان تعداد سالمند فاقد نارسایی قلبی (مبتلا به بیماریهای ایسکمیک قلب) با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. دو گروه از نظر سن و جنس همسانسازی شده بودند و افرادی که در شش ماه اخیر سابقه مصرف ویتامین د داشتند، وارد مطالعه نشدند. ابزار گرداوری دادهها پرسشنامهای بود که اعتبار محتوی و پایایی آن تایید شده بود. اندازهگیری سطح 25 هیدروکسی ویتامین د با روش الایزا انجام شد.
نتایج: میانگین سطح ویتامین د در سالمندان با و بدون نارسایی قلبی به ترتیب 82/2 ± 76/33 و 06/3 ± 76/41 نانو مول در لیتر بود و اختلاف معنیداری نداشت. در سالمندان دچار نارسایی قلبی گروه کمبود ویتامین د، نسبت شانس و فاصله اطمینان 95 درصد برای اضافه وزن (68/2 – 22/1)73/1 ، برای مشکلات گوارشی (68/2-22/1)81/1 و برای مشکلات کلیوی (61/2 – 16/1)74/1 بهطور معنیداری بیشتر از سالمندان فاقد نارسایی قلبی بود (بهترتیب 031/0 P = ، 022/0 P = و 031/0 P = ).
نتیجهگیری: با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین د در سالمندان دچار نارسایی قلبی پایش و اصلاح آن ضروری بهنظر میرسد.