دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، srmohebbi@gmail.com
چکیده: (6453 مشاهده)
سابقه و هدف: فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (TNF-α) سایتوکاینی پیش التهابی و چند ظرفیتی است که نقش مهمی در بروز پاسخ ایمنی میزبان نسبت به ویروس هپاتیت B (HBV) ایفا میکند. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی پلیمورفیسم تک نوکلئوتیدی جایگاه 308- پروموتر ژن TNF-α با استعداد ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت B میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه مورد-شاهدی، DNA ژنومیک نمونههای خون محیطی 119 فرد مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت B که به بیمارستان طالقانی تهران مراجعه کرده بودند و 111 شاهد سالم بهروش فنل-کلروفرم استخراج شده و با استفاده از روش ARMS-PCR ژنوتایپ شد. نتایج حاصله نیز با آزمون مجذور کای مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: فراوانی ژنوتیپهای GG و GA جایگاه 308- ژن TNF-α در بیماران بهترتیب 9/84 و 1/15 درصد و در گروه شاهد 2/80 و 8/19 درصد محاسبه گردید. هیچ فرد واجد ژنوتیپ AA در گروه بیماران و گروه شاهد دیده نشد. همچنین، اختلاف معنیداری نیز بین دو گروه مورد و شاهد مشاهده نگردید.
نتیجهگیری: پتانسیل تولید سایتوکاین در افراد مختلف نقش مهمی در تعیین پاسخ سیستم ایمنی آنها ایفا میکند. پلیمورفیسمهای تک نوکلئوتیدی متعددی در ژن TNF-α انسانی شناخته شدهاند که در این میان پلیمورفیسم جایگاه 308- که موجب جایگزینی گوانین با آدنین میشود، با استعداد ابتلا به بیماریهای مختلف مزمن التهابی در ارتباط است. با اینحال نتایج این مطالعه نشاندهنده عدم همبستگی پلیمورفیسم تک نوکلئوتیدی جایگاه 308- ژن TNF-α و استعداد ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت B در جمعیت ایرانی مورد مطالعه میباشد.
Naghoosi H, Mohebbi S R, Tahaei S M E, Azimzadeh P, Romani S, Almasi S, et al . Evaluating the relationship between single-nucleotide polymorphism in the TNF-gene promoter and susceptibility to chronic hepatitis B infection in patients referring to Taleghani hospital in Tehran. Feyz 2013; 16 (6) :522-528 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1700-fa.html
ناقوسی حامد، محبی سیدرضا، طاهائی سیدمحمدابراهیم، عظیم زاده پدرام، رومانی سارا، الماسی شهره، و همکاران. و همکاران.. بررسی ارتباط پلیمورفیسم تک نوکلئوتیدی پروموتر ژن TNF-α و استعداد ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت B در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران. مجله علوم پزشکی فيض. 1391; 16 (6) :522-528