سابقه و هدف: تهوع و استفراغ بارداری یک مشکل شایع با علت ناشناخته و بدون روش درمان قطعی است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر پردنیزولون و پرومتازین در کنترل استفراغ های شدید بارداری بود.

مواد و روش ها: این مطالعه کار آزمایی بالینی دو سو کور بر روی 70 خانم باردار، یک قلو کمتر از 16 هفته با تهوع و استفراغ شدید انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه درمان با پرومتازین 25 میلی گرم و پردنیزولون 5 میلی گرم سه بار در روز قرار گرفتند. داروها در کپسول های یک شکل با کد متفاوت دریافت شد. یک هفته پس از شروع درمان دوز دارو تدریجا کم شد و پس از دو هفته قطع گردید. بیماران در روزهای درمان و دو هفته بعد از قطع دارو از نظر عود بیماری بررسی شدند.

نتایج: در هر دو گروه بهبود وضعیت در تمام روزهای درمان و 2 هفته بعد از قطع درمان نسبت به قبل از درمان از نظر آماری معنی دار بود (001/0=P). بهبود دفعات تهوع و استفراغ در روزهای اول تا چهارم و روز 14 دوره درمان و 2 هفته بعد از قطع درمان بین دو گروه درمانی اختلاف معنی داری نداشت (07/0=P).

نتیجه گیری: پردنیزولون و پرومتازین در کنترل تهوع و استفراغ شدید بارداری موثر بودند و در این زمینه اختلاف معنی داری باهم نداشتند.