سابقه و هدف: لنفوم آنژیوایمنوبلاستیک سلول T بر اساس طبقه بندی بهداشت جهانی جز لنفوم های بدخیم غیرهوچکینی و در دسته لنفوم های سلول T بالغ قرار گرفته و در حدود یک درصد لنفوم ها را تشکیل می دهد. میانگین سنی بیماران مبتلا حدود 65 سال می باشد. در مورد این نوع لنفوم گزارشات بسیار محدود، به خصوص در سنین زیر 18 سال وجود دارد.

معرفی بیمار: بیمار آقای 16 ساله ای بود که با تب، ضغف، بی حالی و رنگ پریدگی و لنفادنوپاتی زیر هر دو بغل به بیمارستان شهید بهشتی کاشان مراجعه کرد. در آزمایشات اولیه پان سیتوپنی وLDH بالا و در سونوگرافی انجام شده اسپلنومگالی همراه سایز نرمال کبد وجود داشت. آسپیراسیون مغز استخوان انجام شده نرمال بود. در بیوپسی اولیه از غدد لنفاوی زیر بغل، هایپرپلازی فولیکولار واکنشی گزارش شد، اما با ادامه تب و پان سیتوپنی جهت بیمار مجدد بیوپسی از غده لنفاوی انجام شد که این بار در گزارش پاتولوژی و ایمنوهیستوشیمی لنفوم آنژیوایمنوبلاستیک سلول T گزارش شد.

نتیجه گیری: لنفوم آنژیوایمنوبلاستیک سلول T جزء انواع لنفوم های بسیار نادر در سنین زیر 18 سال است که می تواند به صورت لنفادنوپاتی، اسپلنومگالی، علایم سیستمیک B و افزایش LDHبروز کند. در تشخیص افتراقی آن فرایندهای واکنشی ارتشاحی لنفوسیت T که بسیار شایع تر بوده و ممکن است جهت پزشک و پاتولوژیست گمراه کننده باشند، مد نظر قرار می گیرند. تشخیص نهایی بر اساس یافته های پاتولوژی و ایمونوفنوتیپ است.