سابقه و هدف: لیشمانیوزها که جزء بیماری‌های مشترک انسان و دام به‌حساب می‌آیند، به‌علت تک یاخته لیشمانیا ایجاد شده و این بیماری‌ها در بعضی از مناطق کشور مسائل مهم بهداشتی ایجاد می‌کنند. شهرستان آران و بیدگل (واقع در شمال شهرستان کاشان، استان اصفهان) یکی از کانون‌های اندمیک لیشمانیوز جلدی (سالک) به‌حساب می‌آید. برای موفقیت در کنترل بیماری و ارائه آموزش‌های لازم به گروه‌های در معرض خطر، داشتن اطلاعات اپیدمیولوژیک بیماری در یک منطقه لازم و ضروری می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی و با استفاده از داده‌های مربوط به 94 نفر بیمار مشاهده شده در مرکز بهداشت شهرستان آران و بیدگل انجام شد. فرم‌های اطلاعات همه‌گیر شناسی سالک شامل مشخصات فردی بیماران تکمیل گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: در این مطالعه 8/30 درصد بیماران در گروه سنی 9-1 سال قرار داشتند. تعداد بیماران در شهر بیش از روستا و بیماری در مردان بیش‌تر از زنان مشاهده شد. بیشترین موارد بیماری در شهر آران و بیدگل (1/52 درصد) و بعد از آن در شهر ابوزید آباد (3/22 درصد) مشاهده گردید. همچنین، بیشترین موارد بیماری در مرداد ماه بوده است (2/37 درصد). به‌علاوه، 3/54 درصد موارد لیشمانیوز جلدی نوع خشک و 7/45 درصد موارد لیشمانیوز جلدی نوع مرطوب بودند.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد علت بالا بودن بیماری در گروه سنی 1-9 سال حساس بودن این گروه نسبت به سالک می‌باشد. لازم است در تنظیم برنامه‌های کنترلی و آموزش این گروه در اولویت قرار داشته باشند.