سابقه و هدف: سال هاست که کوتاه کردن زمان بهبودی زخم توجه محققان پزشکی را به خود جلب کرده است و دستیابی به راهی که در نهایت به بهبودی سریع تر زخم منجر شود، هنوز یکی از اهداف مهم در علم پزشکی است. این مطالعه به‌منظور مقایسه اثر مصرف موضعی فنی توئین، استروژن کونژوگه و سیلورسولفادیازین بر ترمیم زخم های ایجاد شده در پوست موش صحرایی انجام گرفته است.

مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 32 سر (4 گروه 8 تایی) موش صحرایی نر که بر پشت گردن هر یک از آنها زخمی با عمق 5/0 میلی متر و با مساحت 4 سانتی متر مربع ایجاد شده بود انجام شد. زخم های ایجاد شده در حیوانات گروه اول به صورت روزانه با پماد فنی توئین 1 درصد، در گروه دوم با کرم سیلور سولفادیازین 1 درصد، در گروه سوم با پماد استروژن کونژوگه 625/0 درصد پوشانده شده و گروه چهارم به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. روند ترمیم روزانه زخم ها مورد بررسی قرار گرفت و مطالعه تا بهبودی کامل همه موش ها ادامه یافت.

نتایج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که سیلور سولفادیازین نسبت به فنی توئین و استروژن کونژوگه سبب التیام سریع تر زخم گردید و تنها اختلاف مشاهده شده بین سیلورسولفادیازین و استروژن کونژوگه از نظر آماری معنی دار بود.

نتیجه گیری: سیلور سولفادیازین باعث تسریع در بهبود زخم های سطحی شده و استروژن کونژوگه کمترین اثر در این روند را دارد.